Σκόρπιες σκέψεις- Κουβεντούλα

Sunday, October 07, 2007

κουίζ (update: η απάντηση)



Μπορείτε να φανταστείτε ποιός έχει γράψει το παρακάτω ποιήμα;


Η ALFA ROMEO
.
Θαύμασα τον Παρθενώνα
και σε κάθε του κολώνα
βρήκα τον χρυσό κανόνα
.
Όμως σήμερα το λέω
βρίσκω το καλό και ωραίο
σε μια σπορ Άλφα Ρομέο
.
Καλοκαίρια και χειμώνες
νά 'ναι γύρω μου ελαιώνες
πίσω μου όλ' οι αιώνες
.
Κι όπου μπρος ο δρόμος βγάζει
και σε πειρασμό με βάζει
δώσ' του να πατάω το γκάζι
.
Με τη δύναμη του λιόντα
και με του πουλιού τα φόντα
πιάνω τα εκατόν ογδόντα
.
Γειά σας θάλασσες και όρη
γειά σας κι έχω βάλει πλώρη
για της Αστραπής την Κόρη.
.
__________________
  • Πριν προβείτε σε οποιαδήποτε κριτική, φρόνιμο να ήταν να περιμένετε την απάντηση.
  • Ένα ταξιδιωτικό με Alfa Romeo, μπορείτε να βρείτε εδώ.

__________________

H ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

ioanna, tzitzifoula, angkouz και mutnedjemet: αν πω ότι η πίστη και επιμονή σας στις ποιητικές μου ικανότητες δεν με κολακεύει, θα είναι ψέμματα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ακόμη περισσότερο με κολακεύει η πραγματική απάντηση, καθώς το ποίημα έγραψε ο... Οδυσσέας Ελύτης!!!

Για όσους αδυνατούν να το πιστέψουν, η "Alfa Romeo" περιλαμβάνεται στο βιβλίο του "Ανωρθογραφίες". Το ποίημα έχει συχνά παρατεθεί στον αυτοκινητιστικό τύπο, ενώ ο Νίκος Δήμου το έχει περιλάβει στο βιβλίο του "Η Τέλεια Διαδρομή: Θεωρία και Ποίηση της Αυτοκίνησης" (εκδ. opera, Αθήνα 1996, σ.180-3) μαζί με μία άγνωστη και ανέκδοτη συνέντευξη του ποιητή (που πρωτοδημοσιεύθηκε στα "Νέα" στις 23.3.1996, πενήντα τέσσερα χρόνια μετά την καταγραφή της). Εκεί ο ποιητής (31 χρονών τότε) μεταξύ άλλων αναφέρει:

"...το αυτοκίνητο είχε γίνει πραγματικά για μένα μία αναπόσπαστη οργανική ανάγκη, ακόμα ένα όργανο υποβοηθητικό της ποίησής μου, όσο κι αν ένα τέτοιο πράγμα μπορεί εκ πρώτης όψεως να φανεί παράξενο. Σ' αυτό χρωστάω την πολυτιμότερη πείρα μου, τη λεπτομερέστατη γνωριμία μου με την Ελλάδα, την καθημερινή μου σχεδόν επαφή με τη Φύση, τις αλλεπάλληλες εκείνες διαδρομές των τριών και τεσσάρων χιλιάδων χιλιομέτρων όπου μου δόθηκε η ευκαιρία ν' αφομοιώσω έναν καινούργιο κινητικό τρόπο ερμηνείας της Φύσης, μία καινούργια αντίληψη για τη ρύθμιση της ταχύτητας των λυρικών μου εικόνων".

Σας αφήνω τώρα. Πηγαίνω να παραλάβω το... Νόμπελ μου.