Περί φεστιβάλ
"Πάντως είναι περίεργο σήμερα, από τη μια οι παπάδες να κάνουν ανοίγματα στον ροκ ήχο, και από την άλλη οι νέοι άνθρωποι να τραγουδούν σαν στυλίτες μοναχοί που τρέφονται με ακρίδες..."
Παρότι δεν συμφωνώ με τις απόψεις του, το πλήρες κείμενο που θα βρείτε στη διεύθυνση http://pitsirikos.blogspot.com/2006/11/blog-post_116286469761240400.html είναι πραγματικά απολαυστικό! Αναφέρεται στο φεστιβάλ τραγουδιού και στη νικήτρια συμμετοχή "Της άρνης το νερό"
7 Comments:
Kat arxhn den exw akousei kanena apo ta tragoudia toy festival...opote na ekshgoumai, den eimai kai o teleios kriths. Alla to keimenaki htan fovero: vgazei ena erwthma poy prospathw na to apanthsw apo to gymnasio. Giati h katathlipsh (kai eidika apo poly neous anthrwpoys)na einai toooso cool?Apanthseis?
Κατά ένα περιέργο τρόπο, η νεοελληνική κουλτούρα τείνει να συνδέει τον ποιοτικό παράγοντα της καλλιτεχνικής δημιουργίας με την... κατάθλιψη (φοβάμαι και με άλλα κλινικά ψυχολογικά φαινόμενα)! Όσο πιο μελαγχολικός ο δημιουργός, τόσο πιο έντεχνος!
Για τους σύγχρονους (υπό)κριτές - θεματοφύλακες του πολιτισμού, ο προβληματισμός και η προβληματικότητα αποτελούν συνώνυμα. Έτσι, κάθε προσπάθεια χιούμορ και δηκτικότητας είναι το λιγότερο αποτρόπαια, τη στιγμή που κινηματογραφικά αποκυήματα όπως το γαλλικό "Η μητέρα μου" φέρουν το στίγμα της Υψηλής Τέχνης (διότι αν δεν είναι η σκηνή του αυνανισμού του νεαρού γιου μπροστά στο άψυχο σώμα της νεκρής μάνας υψηλή τέχνη, τότε τί είναι; - συγχωρήστε μου την περιγραφή του σεναριακού ευρήματος)
Βοήθειά μας! Ας τους θυμίσει κάποιος τη ρήση "πηγή του χιούμορ είναι η θλίψη". Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να εκφράσουμε τους προβληματισμούς μας...
Της Άρνης το νερό πάντως, το βρίσκω πολύ καλό και καθόλου δήθεν.
Simfwno oti itan ena kalo tragoudi tis arnis to nero.
Oso gia to entehno kai ti dinami toui. Apo vdomada pou tha eimai ligo pio halaros apo douleia tha sas grapsw ena post. E ki afto einai desmefsi...den einai maketes...
Περιμένουμε το ποστ για το έντεχνο :)
Σίγουρα το να παίρνεις ακαταλαβίστικο ύφος και να λες ό, τι πιο δυσνόητο σε κατατάσσει φυσικά στους διανοούμενους, στους καλλιτέχνες και στις μεγάλες κεφαλές!!!
Μην τα ισοπεδώνουμε όμως όλα, έχω βαρεθεί να βλέπω χαζοχαρούμενους ανθρώπους ειδικά στην τηλεόραση να σχολιάζουν τα πιο φριχτά πράγματα...
Έπίσης να πω ότι η λεγόμενη έντεχνη ελληνική μουσική είναι κατεξοχήν το είδος που ακούω. Το φεστιβάλ μου άρεσε, μαλιστά μου άρεσε περισσότερο ο προκριματικός από τον τελικό. Μου άρεσε πολύ της Αρνης το Νερό, συμπάθησα πολύ το Τζερώνυμο και το Άρωμα και το Σωστό είναι λάθος από τον προκριματικό. Δεν ξέρω κατά πόσο σας ενδιαφέρει αλλά είπα να σας το γράψω.
Post a Comment
<< Home